فرشتگان دارای اقسام بسیاری هستند. از فرشتگان پشت عرش گرفته که به عنوان کروبین اصولا به صحنه هستی نگاهی ندارند تا فرشتگان حامل عرش که به کارهای هستی  و جهان آفریده توجه دارند تا فرشتگان آسمانی و زمینی که هر یک مسئولیتی دارند. شمار فرشتگان را می توان به عدد شمار آفریده ها دانست؛ هر فرشتگان کارگزاران خداوند هستند.

از جمله فرشتگان کارگزار می توان به فرشتگانی اشاره کرد که مسئولیت کارگزاری مستقیم انسان را به عهده دارند. این فرشتگان در بهشت مشغول انجام خدمات به انسان هستند. هر گاه انسان عمل صالحی را انجام دهد در بهشت به دست فرشتگان کارگزار تجسم می یابد.

از آن جایی که بهشت قیعان و دشتی صاف است،( عوالی اللئالی، ج4، ص8) آبادانی آن با استعمار و آبادانی خلیفه الهی در زمین انجام می گیرد. به این معنا که اگر خلیفه الهی بر اساس اوامر مستخلف عنه عمل کند ، هر عملش در دنیا و زمین به کمک فرشتگان کارگزار در آخرت موجب ساخت و ساز بهشت می شود. انسان در زمین آبادانی می کند و خلافت خدایی را انجام می دهد بازتاب آن به شکل عمل فرشتگان در آخرت خود را نشان می دهد. از همین روست که گفته شده : الدنیا مزرعه الاخره؛ دنیا کشتزار آخرت است و خداوند به انسان ماموریت داده تا دنیا را آباد کند و استعمار نماید.(هود، آیه 61)

در روایات است : رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «هنگامی که به معراج رفتم داخل بهشت شدم، فرشتگان را دیدم که با خشت‌هایی از طلا و نقره ساختمانی را بنا می‌کنند.

گاهی مشغول کار بودند و زمانی دست می‌کشیدند. به آنان گفتم: چرا گاهی دست از کار بر می‌دارید؟ گفتند: در انتظار رسیدن مصالح می‌مانیم. گفتم مصالح شما چیست؟ گفتند این ذکرِ مؤمن در دنیا: سبحان اللّه و الحمدللّه و لا اله الا اللّه و اللّه اکبر، هنگامی که این ذکر را می‌گوید مشغول بنا هستیم، هرگاه توقف می‌کند ما هم دست از کار می‌کشیم.»(وسائل‌الشیعه، ج7، ص188)

fereshteh mohiti surkohi